NACHT VAN DE MUSEA EN GALERIJEN
(Oostende, 08-02-2014)
Inleiding door HUGO BRUTIN
Drie schilders luisteren de nacht van de galeries en musea op in een van de weinige nog echte galeries die Oostende telt.
Drie, die vanuit een telkens verschillende achtergrond,
zowel vormelijk als inhoudelijk,
de roemrijke traditie van het tekenen en het schilderen
beoefenen en verder zetten en ons telkens een ander aspect bieden
van figuratie en abstractie, van zegging en betekenis,
van wat als gedrevenheid mag worden omschreven,
gaande van emotioneel geladen abstractie
via een realistische weergave van de werkelijkheid
naar een ander soort werkelijkheid
die met tijd en ruimte heeft te maken
en, alle verhoudingen in acht genomen,
als magisch realisme kan worden omschreven.
Hoewel het schilderen bij elk van de 3 hier exposerende kunstenaars een fundamentele bezigheid is, toch is de context telkens anders.
Edith Savelkoul uit Zutendaal schildert hoofdzakelijk tijdens het weekend of het verlof omdat haar professionele bedrijvigheid zich op een totaal ander vlak bevindt.
Geert De Blaes is afkomstig van Mortsel en doceert plastische opvoeding in Moorslede. Schilderen en tekenen liggen dus perfect in de lijn van zijn professioneel bezig zijn en zijn opleiding.
Patrick Ramont tenslotte is voltijds beroepskunstenaar en biedt hier in zijn galerie, die tevens een van zijn ateliers is, andere kunstenaars de kans om samen met hem te exposeren.
Geert De Blaes, die signeert als deBla, studeerde plastische kunsten aan het bekende Sint-Thomas Instituut te Brussel.
Hij woont thans in Tielt en is zoals reeds gezegd leraar plastische vorming in het secundair onderwijs, een uurtje in iedere klas, wat betekent dat hij de vaardigheden en de interesses van zijn leerlingen aanwendt om ze een vleugje bijkomende of fundamentele beeldende vorming mee te geven.
Geen streng opgelegd schema maar het naar boven halen van wat binnenin sluimert.
Zo is hij inderdaad dagelijks met beeldtaal bezig,
vormend en meegevend
om daarna, om zo te zeggen voor eigen rekening,
creatief, tekenend en hoofdzakelijk in acryl schilderend,
uiting te geven aan wat hem beroert
en wat hij wil weergeven, interpreteren en mededelen. |
Aanvankelijk trad hij hoofdzakelijk als tekenaar naar buiten
maar na enkele opdrachten en het naschilderen van belangrijke werken van onder meer Dali en Picasso, ontdekte of herontdekte hij de diepgang van het schilderen,
de bijzondere taal van kleur en transparanties,
het welsprekende van een achtergrond,
het etherische en tevens concrete van verf en toetsen,
het eigene en eigenzinnige van een schilderij
ook al refereert het aan een foto.
Hij schildert immers werkelijkheid en sfeer,
iets dat verder reikt
dan de som van de onderdelen
van een gebeurtenis of een tafereel,
de flash van een bewegend personage
of een moment van rusten en kijken of van stilleven zijn.
Het naschilderen van een foto of van een projectie
is bij manier van spreken van alle tijden.
Foto en schilderij zijn twee in hoge mate verschillende disciplines.
Het ene geeft of beter gezegd gaf,
vooraleer het fotoshoppen zijn intrede deed,
de werkelijkheid weer in haar ogenblikkelijke waarheid,
terwijl zijn schilderen een bezield interpreteren is,
geen slaafs herhalen van een frappant fenomeen,
maar correcties vergt, een dialoog opbouwt van verf en kleur,
van houdingen en vormen zoals handen en voeten
die uit de schaduw naar voor treden,
van emoties en achtergronden,
van het unieke dat voor zowat iedereen zichtbaar wordt
en beroering of ontroering teweeg brengt
bij wie even stil wil staan en kijken.
Geert De Blaes is sinds 7 jaar een volwaardig realistisch schilder
die een grote belangstelling aan de dag legt
voor een gelaagde manier van werken,
voor het puur picturaal herinterpreteren
van een bewust geselecteerde opname,
waarbij zowel de achtergrond
als de ontmoeting tussen diverse kleurvlakken
of hun door licht bezielde schakeringen die elkaar aanvullen
een voorname rol spelen.
Schaduwen zijn uitdagingen,
zoals ook handen en voeten dat zijn
naast het subtiele
dat in een fotografische schaduw zit weggeborgen
zodat de schilder zijn tafereel
niet strikt nauwkeurig kan naschilderen
maar correcties moet aanbrengen.
Zijn keuzes zijn tekenend voor zijn ingesteldheid
en reveleren zijn zowel vormelijke als inhoudelijke aandacht
voor het fenomeen mens,
voor zijn gedragingen en zijn lichamelijk en geestelijk bestaan.
Zijn beeldend realisme is door een onderhuids meevoelen gekenmerkt en wordt door een groeiend metier gevoed.
Hier is veel aanwezig waarover gemijmerd kan worden en nagedacht en dat is meer dan lovenswaardig.
Hugo Brutin (a.i.c.a.) |
